عشق دوباره به اسب

دیروز محمدپارسا در یک سال و یک ماهگی بعد از مریضی من و بعد از واکسن فلج اطفال تزریقی که با تاخیر بهش زدن به شدت مریض شد گلو درد و ابریزش بینی و سرفه دیگه برای بار دوم بردیمش دکتر و اونم گفت یه مقدار به خاطر دندون در اوردن هم هست که بیتابی میکنه. دیگه از راه دکتر هم بردیمش خونه مامان جون و تا عصر اونجا مونریم تا یه خورده بهترش شد. عصر هم رفتیم گردهمایی اسب سوارا که خیلی خوب بود و دوباره عشق به اسب رو در من زنده کرد یه کوچولو هم سوار اسب شدم که البته بیشتر استرس داشتم و زودی پیاده شدم.

این روزا که عادت بامزه پیدا کردم مثلا میرم تو گوش مامان میگم یه خبر جدید میدونی اسم خانم معلمم چیه؟ یا مثلا دیروز تو هموم گردهمایی اومدم در گوش مامان میگم مامان اون دختره میبینی اسمش بهاره و تو مدرسه ماست. انگار که راز باشه و این خیلی برای مامان بامزست.

روز 5 شنبه با مامان یه دسر مندراوردی درست کردیم با بیسکوییت و بستنی توت فرنگی و موز که البته من بیشتر به شوق بستنی خوردن اونم درحالی که سرما خورده بودم بود دیگه اینکه حاضر شدم یه تیکه توت فرنگی رو تست کنم که این برای خودش پیشرفت بزرگی محسوب میشد.

دیروز به مامانم گفتم من اول اسب دوست داشتم بعد خروس و الان فلامینگو دوست دارم. اینم تکامل عشق به حیوانات

این روزا محمدپارسا که تازه راه افتاده می ایسته وسط و از بقیه میخواد براش دست بزنن اونم وسط خودش رو تکون میده و دست دسی میکنه بیشترم وسطش می افته ولی اگه ببینه کسی دست نمیزنه اعتراض میکنه و باید همه دست بزنن. کوچولوی خوش خنده و خوش اخلاقیمون همیشه سرزنده و سالم باش. دوست دارم داداشی